Gildia Dimir

Anhellius

Pegaz Samotny

Nad Tobą Niebios kopuła z gwiazd,
Pod Tobą Piekieł rozpadlin dna,
Samotny w Tobie powiada duch:
- Pegazie mój!
- Gnaj!
- Pędź!
- Skacz!
- Leć!
- Rusz!

Przed Tobą neon gasnących miast,
Ludzie, dla których Kartezjusz zgasł -
Już zakręcili na Ciebie bicz
Już rozciągnęli srebrzystą nić,

Chce Cię zatrzymać bezmyślna dzicz...

Nie stój, lecz wspomnij:
- Bądź wierny!
- Idź!

Anhellius

O wojnie naszej, którą wiedziem z Kościołem, Niebem i Bogiem.

Pokój – szczęśliwość, ale bojowanie
Z bytem podniebnym Mój Srogi Ciemności
Hetmanie Piekła – Niebieskiej Marności
Raz, ból, krew, gwałt, śmierć – jest naszym zadaniem.

Wzywasz do wojny na Erebie Panie,
Hordy Ifrytów stawiasz w gotowości,
Hymn ku czci Twojej wybrzmiewa już głośny:
Z Niebios Kopuły nic nie pozostanie.

Szatanie! stanę w tym odwiecznym boju!
Wątłych, niebacznych, rozdwojonych w sobie
Chrześcijan zdławię, pogrążę ich w gnoju,

Żeby się bardziej przypodobać Tobie!

Czyżbyś zdziwiony Sępie, że szyderca
Dla samej draki Twe słowa przekręca?

Anhellius

Ostatnia noc

Deliryczny księżyc pijany chmur strzępami
Zalewał komnatę światłem alkoholowym,
Pędzonym popędem nadętej tej przemowy,
Głoszonej rozgłosem niebieskiej kolumn bramy...

To pokój? Czy wojna? Czy ja byłem pijany?
Gdy trzęsąc zawiłym labiryntem końcowy
Los pojąć starałem - kwestia wbita w tył głowy:
Czy święty mój pokój stwórca otchłani da mi?

Niestety skazanym peregrynantem jestem.
Żegluję myślami w wściekłej rozpaczy toni,
Wciąż karty zaczerniam, jam jest złowieszczym wieszczem.
Tak czuję niedługo w ton mój dzwon się rozdzwoni.

Więc gdy dusza moja wpłynie na taflę lustra
Zdmuchnę sobie świecę i włożę obol w usta...

Anhellius

Przemijanie Vivaldiego

Wiosna rozsiała najpierw swoje piękno,
Radość raczkuje, rozkwita jak róża
I dnia każdego przebija swą wielkość.

Gdy ten krajobraz w dojrzałość się nurza
Szczęście oplata świat gałązką wina,
A co zaschnięte oczyści wnet burza.

Lecz później wszystko gnić, więdnąć zaczyna,
Płynie powoli, choć chciałoby pędzić.
Każdy zrozumie, że życie to kpina.

Gdyż potem przyjdzie czas chłodu i nędzy
I cały pejzaż osnuje się kirem
Cykl jest skończony - natura zwycięży!

...

Zostanie pamięć - ta jedna nie minie.

Anhellius

Nicolo Paganini

Tyś, który w każdym kobiecym kaprysie
Uciech zażywał, jak w kamforze z winem…
Grą swą sprawiłeś, że nigdy nie minie
Każdy Caprice.

Tyś, który tonął w dwutonów głębinie,
Aby wypływać na pasażów fali…
Korweto Skrzypiec! coś morza rozpalił
Talentu mirem.

Tyś, który zrodził melodie ogniste,
Wrzące kohorty nut pędzącym smyczkiem
Pieściłeś rzewnie…

Coś Ty Auzonii zrobił, Paganini,
Że Ci Twój naród drugi pogrzeb czyni
Wykląwszy pierwiej?...

Anhellius

Requiem dla snu

Radość

Nadeszła niespodziewanie
Zabierając wszystko, co miałem wcześciej
Przepływając przez każdą mą komórkę
Dla niej zrobię wszystko
Oddam jej całego siebie
Zawsze jest tylko jedna

Przyjaźń

Nadeszła niespodziewanie
Zabierając wszystko, co miałem wcześciej
Przepływając przez każdą mą komórkę
Dla niej zrobię wszystko
Oddam jej całego siebie
Zawsze jest tylko jedna

Miłość

Nadeszła niespodziewanie
Zabierając wszystko, co miałem wcześciej
Przepływając przez każdą mą komórkę
Dla niej zrobię wszystko
Oddam jej całego siebie
Zawsze jest tylko jedna

Śmierć

Anhellius

Ojcze Nasz

Ojcze Nasz!
Który w Erebu
Otchłani zasiadasz,
Anhellią swą władasz!
Niech Tartaru siły
Powstaną z lawy Orizaby!
Wiktorię nad Bogiem Wszechmocnym
Daj nam dzisiaj!
Z Piekieł uwolnij Grzech i Śmierć -
Potomstwo Swe, by latorośli Edenu Plugastwem
Sycili. Napawaj nas Dobrem
I chroń nas ode Złego...
Starca...

Anhellius

"Nocny gość"

Tej mrocznej nocy zimowej
Za ramiona Morfeusza
Chwytałem...
Błysk!
Grzmot!
wtem słyszę
Twe stopy przed moim dworem...

Ty tylko możesz tak kroczyć -
Odbite echo powtarza
Smęty od muru cmętarza,
Wciąż Cię szukają me oczy...

Jesteś! Stoisz między pylonami
Madonno! Mistyczna Różo!
Me serce - trup, nigdy sługą,
Mnie wulkan lawą zakrwawił...

Stukot koładki przerywa
Odwieczne oczekiwanie
Aż ciało winem się stanie,
Właśnie wybiła godzina...

Twe usta całe zmrożone,
Kolorem ich - kalinowy,
Nie chętne jeno rozmowy,
Mymi wargami są Twoje...

Teraz mnie kusisz swym ciałem,
Przytulasz się do mnie czule,
Ręka po Tobie wędruje,
Lecz ja nie na to czekałem...

Jesteś mi krwi pełnym Graalem!
Monsalwatem Katalonii!
Gdy szatę Twą zdjąłem dłońmi
Uczty zaniechać musiałem -

Nienawiść, gniew i udręka!
Mogłaś mnie zawczasu ostrzec!
Długie, czarne, jak miecz ostre -
Czemu masz włosy na rękach?

Anhellius

Zew Cthulhu

Spójrz! tam na kopułę nieba,
Tam, gdzie wśród sióstr tli się Vega,
Tam Komet Król gna i znika
Wśród Dziur Czarnych Wężownika.

Zobacz! jak z głowy Centaura
Nowa jaśń w czerń się wydarła.
Popatrz! gdzie otchłanią błyska
Zgasłych gwiazd ponura iskra.

Gwiazdy lśnią jak przed wiekami –
Już nas Znak Bogów nie chroni,
Wnet pomrzemy – opętani,
Już ląd wschodzi z mrocznej toni!

Wstań! Przedwieczny! – Piekieł Królu,
Zbudź się z R'lyeh – Wielki Cthulhu.

Anhellius

Ecce Homo

Gdy myślą mą – kir
I w oczach ogniem skrzy zamarzła rosa,
Stań myśli! Bądź Ty!
Weź mnie Aniele! w Piekielne Niebiosa!