Gildia Dimir

Earda

Było sobie miejsce wielkiego dobra, zwane Białą Chatą. Wypełniały je dźwięki niewinności: radość przesycała powietrze. Zamiast deszczu padał tam słodki nektar, który sprawiał, że każde serce pragnęło życia w prawdzie i cnocie.

Ale miło mi oznajmić, że nasza historia nie kończy się w tym żałosnym, słodkim jak sacharyna zakątku. Istnieje bowiem inne miejsce, dokładne przeciwieństwo Białej Chaty. Miejsce niewyobrażalnej potęgi, pełne ciemnych mocy i niegodziwych sekretów. Nie śmią w nim zabrzmieć żadne modlitwy. Miejsce o którym mówię znane jest jako Czarna Chata. I zamierzam je odnaleźć.

Windom Earle, Twin Peaks